Πατ πατ

Εγώ δε θέλω το δικό σας χειροκρότημα. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα ρυθμικά παλαμάκια. Μου αρκούν τα παλαμάκια του Μίμη, του Αλί, του Τάσου και της Άννας. Αυτά ξέρω, αυτά εμπιστεύομαι. Ο Μίμης προσπαθεί χρόνια να χειροκροτήσει, αλλά το ένα του χέρι ρε γαμώτο είναι μικρό κι αδύναμο και μαγκωμένο ρε γαμώτο. Και είναι δύσκολο να κάνει πατ πατ πατ και όμως προσπαθεί και προσπαθεί και στο τέλος ξέρεις κάτι… εγώ το ακούω το πατ πατ πατ, ποτέ δε σταματάει, τ' ακούω στην καρδιά μου.
Εγώ δε δουλεύω σε νοσοκομείο, δουλεύω λίγο έξω απ' την πόλη. Σ' ένα κέντρο κοινωνικής πρόνοιας, που ο Μίμης, ο Αλί, ο Τάσος και η Αννα το λένε σπίτι.

 Pair of Ivory Clappers in Form of Human Hands Egypt, 1539 - 1190 BC