Χωρισμένα Κάλαντα

Δυο χρόνια  έχω να πω τα κάλαντα.

Ετοιμάζομαι, βρίσκω το τρίγωνο, φοράω κάτι γούνινα στ' αυτιά  και διαλέγω το κίτρινο μπουφάν με τις μεγάλες τσέπες για τα ψιλά. Είμαι γλυκιά, όμορφη και  έχω ωραία φωνή.

Έρχεται η Αφροδίτη απ' το σχολείο να πάμε μαζί. Η Αφροδίτη δεν μπορεί να πει το ρο. Λέει τγίγωνα κάλαντα. Εγώ μπορώ.

Η μαμά μου λέει στην Αφροδίτη ότι έχει κρύο και καλύτερα να μην πάμε. Ύστερα της λέει να έρθει μέσα και την κερνά μπισκότα από ένα μεταλλικό κουτί. Μας δίνει και ένα χάρτινο λεφτό, το μπλε, για να πάρουμε ότι θέλουμε, δεν μαζέψαμε ψιλά αφού.

Άννα θα σε περιμένω να μου πεις τα Κάλαντα ψυχή μου. Έτσι λέει ο μπαμπάς μου. Λέει αλήθεια, περιμένει, τον πιστεύω. Όμως η μαμά λέει πως έχει κρύο.

Θέλω να πάρω τηλέφωνο το μπαμπά να του πω τα κάλαντα, όμως η μαμά λέει πως έχει κρύο.

Παναγιώτης Γκούβερης

(Πρώτη Δημοσίευση στο περιοδικό Ser-free)

Charles Blackman, the Suitor (1960)